38.حق کارگر / 1

جدی عرض می کنم که حق کارگران اراکی شلاق بوده (مثل معدن کاران نقده ) و عزیزان لطف کرده اند که فقط با کتک به آنها پاسخ گفته اند. در حالی که پاسخ اعتراض کارگر، گلوله و شلاق است نه کتک! قانون اول سرمایه داری این است که حق همیشه با سرمایه دار است و سهم کارگر کار است تا سر حد مرگ و نانی که زنده بماند برای کار بیشتر.

جان کارگر و احترام او در برابر سرمایه به مفت هم نمی ارزد همان طور که دیدیم جان کارگران معادن ذغال سنگ مهم نبود، وقتی در اعماق زمین زنده به گور شدند ! کارگر را چه به اعتراض؟ اعتراض آن هم به همه چیز مملکت حق بزرگان است و نوچه های روزنامه نگارشان و پادو های روشنفکرشان!

در مملکتی که دولتش آخر سرمایه داری است و حقوق یک ماه یک کارگر ، خرج یک هفته گربه فلان عضو شورای شهر تهران هم نمی شود کارگر جز مرگ و شلاق چه حقی می تواند داشته باشد.

کارگر در دولتی عزیز بود که رییس جمهورش به دست فروشی افتخار می کرد و متولیان دولت مثل کارگران زندگی می کردند وقتی به روحانی رأی دادیم که افتخارش وزرای چند هزار میلیاردی و فوق سرمایه دار است دیگر نباید از کتک‌ خوردن کارگران تعجب کنیم. تعجب مال وقتی است که دولت میلیاردرها برای کارگرانی با حقوق زیر خط فقر، دل بسوزاند.

و مبادا که در این ماه محرم تصور کنیم که حسین شهید عدالت بود و یاور مظلومان! بلکه در این ماه باید دعا کنیم که خدا به کارگران برای تحمل فقر، اهانت و تحقیر، کتک و شلاق، صبر بیشتری بدهد.

#"کتک حق کارگران است!" به قلم دکتر محمدصادق کوشکی