39.حق کارگر / 2

روایت عجیبی هست که به اباعبدالله الحسین در واپسین ساعات عصر عاشورا منسوب است. موقعی که همۀ اصحاب و یاران به شهادت رسیده بودند. دقیقا قبل از وداع آخر، که لازم است مهم‌ترین و حساس‌ترین مطالب بیان شود، آخرین وصیت‌شان به فرزندشان که در حقیقت آخرین وصیت ایشان به شیعیان و بلکه تمام بشریت است اینست:

«یا بُنَیَّ إِیَّاکَ وَ ظُلْمَ مَنْ لَا یَجِدُ عَلَیْکَ نَاصِراً إِلَّا اللَّهَ»
ای فرزندم، از ظلم به کسی که در برابر تو، هیچ یاری کننده‌ای به جز خداوند ندارد، بر حذر باش.

ترجمه امروزی‌اش می‌شود اگر مظلومی هست که حق‌اش را خورده‌اند و اهل و عیالش ماه‌ها در نداری و گرسنگی سر می‌کنند، ارزش خبری برای رسانه‌ها ندارد که صدایش را برسانند، مورد ظلم که واقع می‌شود نهادهای حقوق بشری، قوه قضائیه و سایر مدعیان عموم با سکوت از کنارش عبور می‌کنند و کاری برایش نمی‌کنند، اگر حق‌اش را مطالبه کند با شلاق و باتوم و بازداشت و سرشکستگی و تحقیر مواجه می‌شود و ...

از بی کس و کاری‌ چنین مظلومی غره نشو. خواه کشاورز میانماری باشد، خواه کارگر شرکت واحد، خواه راننده کامیون یا کارگر اراکی. حتما از آدم بی کس و کار‌ بترس، چرا که یار و یاور چنین مظلومی خداست که با احدی شوخی ندارد. آه مظلوم طغیان کند دودمان برای ظالم باقی نخواهد گذاشت.

میانمار
کارگران اراک
رضا شهابی
میثم صفائیان
منصور نظری

#"آخرین پیام امام حسین(ع) برای بشریت، چه در میانمار چه شرکت واحد چه در اراک" به قلم وحید اشتری، معاون اسبق سیاسی بسیج دانشجویی دانشگاه تهران

سنجاقـ ـَک: +وحید اشتری